ปัญหาทรัพยากรธรรมชาติ ป่าไม้ คือภาวะเร่งด่วนที่ต้องแก้ใข

ฟิลิปปินส์สั่งปิด ‘เกาะ Boracay’ โดยเกาะแห่งนี้เป็น 1 ใน10 ทะเลสวยที่สุดของประเทศฟิลิปปินส์ เป็นเวลา 6 เดือน เพื่อดูแลธรรมชาติ พร้อมจัดการโรงแรม , ร้านค้า ต่างๆ ซึ่งมีส่วนทำลายเกาะ ให้กลายสภาพเป็นบ่อน้ำเสีย ทางด้านผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่า ถ้ามองในระยะสั้นอาจสร้างความเสียหายแก่ระบบเศรษฐกิจของมะนิลา แต่น่าจะเป็นผลดีในระยะยาว

สั่งปิดเกาะ Boracay หวังฟื้นฟูธรรมชาติ อย่างเร่งด่วน

ประธานาธิบดี “Rodrigo Roa Duterte” แห่งประเทศฟิลิปปินส์ มีคำสั่งให้ปิด “เกาะ Boracay” ทันที โดยเกาะ Boracay เปรียบเสมือนเป็นเกาะที่ตายแล้ว ซึ่งใช้ระยะเวลาเสื่อมโทรมไม่ถึง 10 ปี นับตั้งแต่วันเปิดเกาะครั้งแรก รัฐบาล Manila มีกำหนดให้ปิดเกาะแห่งนี้ เริ่มตั้งแต่วันที่ 26 เมษายน พ.ศ.2561 เป็นระยะเวลา 6 เดือน หลังจากพบว่าโรงแรม , Resort หรู รวมทั้งร้านค้าซึ่งตั้งอยู่บนเกาะประมาณ 500 เจ้า หากแต่มีเพียงแค่ 47% หรือประมาณ 200 เจ้าเท่านั้น ซึ่งปฏิบัติตามกฎระเบียบด้านสุขาภิบาลอย่างเคร่งครัด และมีการเชื่อมต่อท่อเพื่อระบายน้ำเข้าเสียสู่โรงงานบำบัดโดยตรง บวกกับการหลั่งไหลเข้ามาของนักเดินทางจากนานาประเทศ ในแต่ละปีมากกว่า 2 ล้านคน ซึ่งปัจจัยนี้ก็เป็นหนึ่งในปัจจัยหลักของความเสื่อมโทรมของธรรมชาติที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วด้วย เพราะตามข้อเท็จจริงแล้ว เกาะ Boracay สามารถรองรับผู้คนได้เพียง 30,000 คนเท่านั้น แต่กลับมีจำนวนผู้คนอยู่บนเกาะแห่งนี้มากถึง 70,000 คน โดยเป็นจำนวนผู้พักอาศัย 50,000 ราย และผู้มาเยือนประมาณ 20,000 คน/วัน

เกาะ Boracay มีความสวยงามระดับ 1 ใน 10 หากแต่เกิดการเสื่อมโทรมอย่างรวดเร็ว

รายได้จากการท่องเที่ยวของประเทศฟิลิปปินส์จำนวนเป็น 8.6% ในขณะปีที่ผ่านมาเกาะ Boracay สามารถสร้างรายได้ถึง 56,000 ล้านเปโซ ถึงแม้ว่าคำสั่งปิดเกาะแบบสายฟ้าฟาดนี้ อาจสร้างความเสียหายต่อระบบเศรษฐกิจของประเทศ เพราะสายการบินหลักๆ ซึ่งเน้นสายการบินมาเกาะแห่งนี้ ก็ออกมาประกาศระงับบินจำนวนกว่า 14 เที่ยว/วัน เป็นเวลาชั่วคราว หากแต่นักวิชาการ ก็มีความเชื่อว่าผลกระทบนี้ จะเกิดขึ้นไม่นาน หากแต่ก็มีนักวิชาการมหาวิทยาลัย Philippines Diliman ให้ความเห็นว่า ตลอดระยะเวลาผ่านมาฟิลิปปินส์เน้นพึ่งพาการส่งออกแรงงานไปยังต่างประเทศมากจนเกินไป โดยการที่รัฐบาลดำเนินแผนการท่องเที่ยวเพื่อเพิ่มรายได้มากขึ้น นอกจากนี้ยังให้ความสำคัญ เกี่ยวกับการพัฒนารวมทั้งการฟื้นฟูจะเอื้อประโยชน์ได้ในระยะยาว โดยฟิลิปปินส์ เป็นอีกประเทศหนึ่งซึ่งมีทะเลสวย มีเกาะขนาดใหญ่ 11 เกาะ และมีเกาะเล็กๆมากถึง 7,107 แห่ง ซึ่งยังไม่ได้รับการผลักดันให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวอย่างเต็มตัว ถ้าระบบฟื้นฟูนี้ได้รับประสบความสำเร็จ ทางรัฐบาลจึงเริ่มศึกษาหาหนทางในอนาคต เพื่อกระตุ้นระบบการท่องเที่ยว โดยหวังว่ารายได้เข้าประเทศจากการท่องเที่ยวจะมีมากขึ้น